ΕΛΠΗΝΩΡ Ι

Ελπήνωρ Ι

Τον συνάντησα εκεί που σμίγει η ζωή με το θάνατο

Εκεί που ήλιος και σκοτάδι μπλέκονται σε παιχνίδι θλιβερών αποχρώσεων

Με κοίταξε σιωπηλός, μ΄ εκείνη τη γνωστή παιδική αφέλεια

Λες και κάτι μου ζητούσε

Κι εγώ αντίκρυ του επίσης αμίλητος

Ως τη στιγμή που μ' ένα πικρό χαμόγελο με αποχαιρέτησε

Κι έφυγε στο σκοτάδι

Αλήθεια τι απέμεινε από αυτόν

Ένα άθαφτο, τσακισμένο κορμί

Σύμβολο μιας εποχής.