ΕΛΠΗΝΩΡ ΙΙ

Ελπήνωρ ΙΙ

Δεν είμαι ήρωας, είμαι ο Ελπήνορας

Ποτέ δεν πάτησα στο έδαφος γερά

Όλη η ζωή μου ένα παραπάτημα

Άδοξος κι ατυχής ο θάνατός μου

Δεν πρέπει να με θαύμασε ποτέ κανείς για κάτι

Άραγε πρόλαβε κάποια μικρή να με αγαπήσει;

Μα ποιος θα πίστευε, αλήθεια, πως

Φεύγοντας απ' τη μάταιη ζωή μου

Πέφτοντας από μια άχαρη ταράτσα

Θα κέρδιζα την ακριβή αγάπη των ποιητών.